Ο μεγάλος γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Φρειδερίκος Σίλλερ (1759-1805) αποκαλύπτει από τότε το πνεύμα που κατέχει τους Ευρωπαίους απέναντι στην Ελλάδα. Και η αποκάλυψη αυτή έρχεται με το ποίημά του, που έχει τον τίτλο:
«Καταραμένε Έλληνα»
Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου
όπου να στρέψω την προσοχή μου,
Μπροστά μου σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ
Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική.
Εσύ μπροστά μου μπροστάρης και αξεπέραστος.
Επιστήμη ζητώ,
Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, Δημοκρατία,
Ισονομία, Ισοπολιτεία, Εσύ μπροστά.
Αθλητισμό γυρεύω, το γιατρικό του κορμιού μου,
Εσύ πάλι μπροστά, μπροστάρης και αξεπέραστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση,
γιατί να σ' αγγίξω; Για να καταλάβω πόσο μικρός είμαι;
Πόσο ασήμαντος και μηδαμηνός; Γιατί, γιατί δεν μ' αφήνεις, στην ησυχία μου και στην ξεγνοιασιά μου;
όπου να στρέψω την προσοχή μου,
Μπροστά μου σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ
Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική.
Εσύ μπροστά μου μπροστάρης και αξεπέραστος.
Επιστήμη ζητώ,
Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, Δημοκρατία,
Ισονομία, Ισοπολιτεία, Εσύ μπροστά.
Αθλητισμό γυρεύω, το γιατρικό του κορμιού μου,
Εσύ πάλι μπροστά, μπροστάρης και αξεπέραστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση,
γιατί να σ' αγγίξω; Για να καταλάβω πόσο μικρός είμαι;
Πόσο ασήμαντος και μηδαμηνός; Γιατί, γιατί δεν μ' αφήνεις, στην ησυχία μου και στην ξεγνοιασιά μου;
Γι' αυτό λοιπόν, για να μείνουν «στην ησυχία τους και στην ξεγνοιασιά τους» οι Ευρωπαίοι, άφησαν έξω από το Μουσείο της Ευρώπης τον Ελληνικό Πολιτισμό.
Ο μεγάλος Νίτσε, στο βιβλίο του «Η Γέννηση της Τραγωδίας από το Πνεύμα της Μουσικης», γράφει: «.Σχεδόν σε κάθε εποχή, οι διαδοσικοί πολιτισμοί προσπάθησαν με αγανάκτηση να αποσείσουν τον ζυγό των Ελλήνων, γιατί κάθε προσωπική δημιουργία, ενώ εκ πρώτης όψεως θαυμαζόταν ειλικρινά σαν πρωτότυπη, δίπλα σε αυτούς έχανε ξαφνικά το χρώμα και τη ζωντάνια της και γινόταν έκτρωμα αδέξιας μίμησης και γελοιογραφία. Και κάθε στιγμή ξεσπάει για μια ακόμη φορά η υπόκωφη οργή, η μαζεμένη στα βάθη της καρδιάς εναντίον αυτού του αλαζονικού λαού, που είχε την τόλμη να χαρακτηρίζει με το επίθετο «βάρβαρος» κάθε τι που ήταν ξένο. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, λέμε, που διεκδικούν ανάμεσα στους λαούς μια ξεχωριστή θέση; Όμως, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία και η οργή κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη. Γι' αυτό ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕ! Σ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ. Ας τολμήσουμε, επιτέλους, να διαλαλήσουμε πως οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους τα χαλινάρια της τέχνης, όπως αλλωστε και κάθε τέχνης.».
«Εκτός από τις τυφλές δυνάμεις της φύσης, ό,τι κινείται στον κόσμον αυτόν έχει την προέλευσή του από την Ελλάδα».
Ε. Καντ
και πράγματι βούρκωσα όταν το διάβασα..
και η απάντηση μου ήταν..Φίλε αληθινό δώρο που με έκανε να βουρκώσω..
δυστυχώς δέν υπάρχουν πιά ΕΚΕΙΝΟΙ οι ΕΛΛΗΝΕΣ φοβαμαι..
κι αν κάπου είναι κρυμμένοι, στον κόσμο τους ζούν πέρα απο όλους κι όποιος τους γνώρισε τους γνώρισε..
δέν ψάχνουν δάφνινα στεφάνια πιά, έκλεισαν οι Ολυμπίες και οι Πινδάριοι ποιητικοί διαγωνισμοί..
ψάχνουν με το φανάρι ανάμεσα στο πλήθος για άλλους Ανθρώπους..
η αναζήτηση συνεχίζετε αδελφέ..
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..
ομάδα ΣΕΙΡΙΟΣ
14 σχόλια:
Μπράβο! Όλα είναι υπέροχα Τάσο!
Το mail που σου έστειλε ο φίλος - αλλά και η απάντησή σου...
Καλησπέρα :)
white
με συγκίνησε αλήθεια τούτο το mail..
πολλές φορές είχα Γνώση δική μου μέχρι που διαπίστωνα αργότερα οτι όλα μα όλα τα είχαν πεί και σκεφτεί οι "καταραμένοι Έλληνες" που λέει στο ποίημα ο Σίλλερ..
πράγματι τίποτε δέν άφησαν για τους επόμενους..
δέν είναι εθνικιστική έξαρση, αλλά η αλήθεια, για όσους έχουν διαβάσει και δεί με τα μάτια τους..
να είστε καλά, την καλησπέρα μου :)
Σε αυτόν τον τόπο γεννήθηκα κι αυτόν τον τόπο μοιράζουμε, τον τόπο όπου ρέει κελαρυστά το νερό απ τις πέτρες και το πεύκο ανταμώνει την θάλασσα. Στην μέσα γη επάνω στον αφαλό του πλανήτη όπου το φως ίσα με το σκοτάδι μοιρασμένο, τις εποχές αρμονικά εκδηλώνει.Στον τόπο όπου φύεται και καλλιεργείτε λεύτερα το πνεύμα.
Για ετούτο μοναχά καυχώμαι!
las.ara
λόγια αληθινά, μέσα απο την Ψυχή..
το διάβασα και στο pairnas..
την καλησπέρα μου..
...Ότι ζω σε ένα καλά οργανωμένο χωράφι του Θεού, μα δεν αισθάνομαι ισάξιος μιας τέτοιας τύχης και φωβούμε μην απερίσκεπτα φερθώ και στερηθώ αυτό το δώρο...
απλά άψογο!
Αγαπητέ Ευρύνοε
ευτυχώς υπάρχουν ακόμα Έλληνες
κι ας μην έχουν καταφέρει να εκδηλώσουν και να εκφράσουν την ελληνικότητα και την απευθείας σύνδεση με τους αρχαίους προγόνους.
Αιώνες η μάλλον χιλιετίες μαίνεται ο πόλεμος εναντίον του ελληνισμού.
Η Ελλάδα δεν έχει ησυχάσει από τους αρχαίους χρόνους.
Αυτή την περίοδο ο πόλεμος διεξάγεται μέσω των ερεθισμάτων που δέχεται ο λαός των Ελλήνων που βλακοποιεί την νεολαία και τους μεγάλους.
Μέσω των οικονομικών προβλημάτων,αρχικά των πολιτών και μετά του έθνους προσπαθούν να τους υποδουλώσουν.
Μέχρι στιγμής τα καταφέρνουν πολύ καλά να εφαρμόσουν το σχέδιο τους στην πλειονότητα των πολιτών.
Αλλά αγαπητέ μου Ευρύνοε πάντα προ του κινδύνου ο Έλληνας ξυπνά και παίρνει την τύχη του στα χέρια του.
Είναι σαν να πυροδοτούνται οι καρδιές μας και να ξυπνάει το αίμα μας και τότε η ανεκτικότητα και η απάθεια μπαίνουν στο χρονοντούλαπο.
Μην ξεχνάς πως πάντα υπάρχουν Εφιάλτες που προδίδουν τον ελληνισμό και πάντα ακολουθούν οι μάχες που απελευθερώνουν.
Είναι μεγάλος άθλος έστω κι ένα να καταφέρει ο καθένας μας να φωτίσει ψάχνοντας με το φανάρι.
Αλυσιδωτά θα διαδοθεί το φως που θα φωτίσει το πνεύμα όλων των Ελλήνων.
Καλημέρα:)
Όταν το συναίσθημα απάντα στην ψυχρή λογική σκοντάφτει στην υπέρτατη αλαζονεία
Η "αλλαζονεία" είναι ως ένα σημείο "ελληνικό" γνώρισμα...
"Όμως, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία και η οργή κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη"
Είναι αυτή η "αυθάδης γαλήνη" που κάνει τον Έλληνα Άνθρωπο να σκύβει μεν το κεφάλι στο πεπρωμένο, αλλά να τολμά ακόμη και με τη μοίρα να τα βάλει...
Είναι αυτή η σιωπηλή δύναμη του Ελληνικού Πνεύματος που αντί να γονατίζει και να λυγίζει μάχετε ψυχή τε και σώματι φωτίζοντας... αυτή που κάνει τους ανθρώπους ημίθεους...
Αλήθεια έγραψες. Η θαρρετή απάντηση σου είναι γι΄ αυτούς που νομίζουν ότι οι σημερινοί Έλληνες, κρύβονται πίσω απ την ακρόπολη και τους προγονούς τους.
Οι σημερινοί Έλληνες έχουν την σκυτάλη στα χέρια τους και συνεχίζουν να επιλέγουν που την παραδίδουν!
Σε ότι ποιο άξιο για την ζωή και τον άνθρωπο!
Να διαφωνούν για το πως και γιατί, και να μην το κρύβουν!
Greek Rose
Έλληνες υπάρχουν και να ξέρεις οτι δέν είναι εκείνοι που γράφει η ταυτότητα τους οτι έχουν ελληνική υπηκοότητα και μόνο..
Εφιάλτες πάντα θα υπάρχουν, καθώς και Έλληνες..
ας κρατάμε το φανάρι αναμένο..
καλά Ηλιούγεννα :)
las.ara
προσπάθησα να αναλύσω την φράση σου..
ομολογώ οτι σκόνταψα πολλές φορές..
διαβάζοντας και τις Βίκυς την απάντηση, βρήκα ένα μικρό δρόμο..
και θυμήθηκα..
θυμήθηκα ένα ωραίο κείμενο που διάβασα κάποτε στο περιοδικό ΕΡΜΕΙΟΝ της Μάρως Κιουλάφα που πλέον δέν κυκλοφορεί και είμαι ευτυχής που έχω φυλάξει τα τεύχη του..
το άρθρο λοιπόν, αφορούσε κείμενο του Λουκιανού Σαμοσατέως..
"ΖΕΥΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ"
Διαβάστε το ΕΔΩ..
Σε κάποια στιγμή λοιπόν του έργου, ο Κυνίσκος ρωτάει τον Δία:
ας υποθέσουμε λοιπόν οτι έτσι είναι τα πράγματα.. Απάντησέ μου όμως και σ'αυτό..
δέν είναι τρείς οι Μοίρες, η Κλωθώ, η Λάχεσις και η Άτροπος;
Ζεύς: Βεβαίως..
Κυνίσκος: Η Ειμαρμένη και η Τύχη (γιατί κι αυτές είναι πολυθρύλητες), ποιές είναι και τί μπορεί να κάνει κάθε μία απο αυτές;
Είναι ίσες λένε σε δύναμη με τις Μοίρες ή ανώτερες;
ακούω όλους να λένε, ότι "τίποτα δέν είναι δυνατότερο απο την Τύχη και την Ειμαρμένη"..
Ζεύς: δέν είναι επιτρεπτό να τα ξέρεις όλα Κυνίσκε!
αλλά γιατί ρωτάς για τις Μοίρες;
Κυνίσκος: Θα σου πω, αν μου απαντήσεις και σ'αυτό: εξουσιάζουν κι εσάς αυτές και είστε αναγκασμένοι να κρέμεστε απο το νήμα τους;
Ζεύς: είμαστε αναγκασμένοι Κυνίσκε.. μα γιατί χαμογελάς;
Κυνίσκος: γιατί θυμήθηκα εκείνα τα έπη του Ομήρου, που μέσα τους απειλείς, πως θα κρεμάσεις τα πάντα σε χρυσή αλυσίδα.. (το κείμενο θα το διαβάσετε στο λινκ)
η ουσία είναι οτι ο Κυνίσκος υποβάλει τον Ζεύ σε ερωτήσεις-παγίδες, οδηγώντας τον σε ομολογία οτι δέν μπορεί να αλλάξει την Ειμαρμένη και την Τύχη, και οτι ο ίδιος εξαρτάται απο τα μελλούμενα τους..
las.ara και Βίκυ, καλά Ηλιούγεννα εύχομαι :)
----ΖΕΥΣ ΤΡΑΓΩιΔΟΣ-------------
1. ΕΡΜ.Ω ζευ, τί σύννους καταμόνας σαυτώ λαλείς
Ωχρός περπατών, φιλοσόφου το χρώμ
-----------------------------εχων;
Εθοί προςάνάθου, λαβε με σύμβουλον
-----------------------------πονων
Μη καταφρνήσης οικετου φλυαρίας.
Ε ναι! αυτός είναι εδώ τώρα ο δρόμος
ουκέτι δε ζω εγώ, παρά μόνο, μέσα μου ο Χριστός
Δημοσίευση σχολίου