Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΚΑΣΤΕΛΛΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ!

Ναί!

κι εκεί φτάσαμε βέβαια..
Ψάχνοντας τους Δροσουλίτες..

 Τί να πεί κανείς για αυτό το φαινόμενο..
έχουν ειπωθεί τόσα..

"Η ιστορία του Φραγκοκάστελλου ξεκινά από την εποχή του Χαλκού. Έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα παρατηρείται στην ευρύτερη περιοχή του Φραγκοκάστελλου, δηλαδή στα Σφακιά, ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, ακόμη και σε σημεία ορεινά και δυσπρόσιτα. Έχουν εντοπιστεί αρκετές μινωικές θέσεις των χρόνων 1800-1450 π.Χ. Το Φραγκοκάστελλο παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ακμή του μεταξύ 3ου και 6ου μ.Χ. αιώνα. Την εποχή αυτή έχουμε  εκτεταμένη κατοίκηση σε οικισμούς και σώζονται δείγματα κεραμικής.
Από τα μέσα του 7ου μ.Χ. αιώνα μέχρι και το 824 μ.Χ οι αραβικές επιδρομές οδήγησαν στη σταδιακή εγκατάλειψη των παράλιων θέσεων με αποτέλεσμα οι οικισμοί να μεταφέρονται στην ενδοχώρα για προστασία από τους πειρατές. Αυτό συνέβη και στο Φραγκοκάστελλο."

Το Φραγκοκάστελλο την εποχή των Ενετών

"Επί Ενετοκρατίας γίνεται αναφορά σε ισχυρές οικογένειες, ευγενικής καταγωγής από το Βυζάντιο, με μεγάλες ιδιοκτησίες και επιρροή στον ορθόδοξο πληθυσμό. Οι Ενετοί τους είχαν δώσει περιορισμένες διοικητικές εξουσίες, εφαρμόζοντας έτσι ένα φεουδαρχικό σύστημα προσαρμοσμένο στις ιδιαιτερότητες της Κρήτης.

Στην περιοχή των Σφακίων κυριαρχεί η οικογένεια των Σκορδύληδων. Από αυτή κατάγονταν οι οικογένειες των Πατέρων και των Παπαδόπουλων, δύο οικογένειες με διαμάχες μεταξύ τους, οι οποίες στην προσπάθειά τους να επιβάλουν την τάξη, κατέφευγαν σε παράνομες πράξεις και καταπιεστική συμπεριφορά απέναντι στους συντοπίτες τους, όπως αναφέρουν ενετικές πηγές. Η καταπίεση των φεουδαρχών δημιουργούσε μεγάλη αναστάτωση στην περιοχή, γι αυτό οι ίδιοι άρχισαν να ζητούν επίμονα από την Βενετία την ανέγερση φρουρίου στην περιοχή, τόσο για λόγους προστασίας από πειρατικές επιδρομές αλλά και για τον έλεγχο των ανυπότακτων ντόπιων. Τελικά το αίτημα τους έγινε αποδεκτό από τη Βενετσιάνικη Γερουσία στις 10 Φεβρουαρίου του 1371.

Το κάστρο ολοκληρώθηκε το 1374 και οι Ενετοί το ονόμασαν Κάστρο του Αγίου Νικήτα, από την εκκλησία που βρίσκεται κοντά σε αυτό. Ωστόσο οι ντόπιοι που ποτέ δεν το είδαν θετικά, το αποκάλεσαν περιφρονητικά Φραγκοκάστελλο, δηλαδή το φρούριο των Φράγκων (καθολικών ξένων), Castelfranco ή Franco Castello. Τελικά η ονομασία αυτή επικράτησε και υιοθετήθηκε και από τους Ενετούς.

Η κατασκευή του φρουρίου δεν φαίνεται ότι εξυπηρετούσε ιδιαίτερα τους σκοπούς για τους οποίους χτίστηκε καθώς στην περιοχή των Σφακίων δεν επιβλήθηκε ποτέ η τάξη, έτσι υπάρχουν περίοδοι όπου το Φραγκοκάστελλο δεν είχε ούτε καν μια μικρή στρατιωτική φρουρά"
      


Το Φραγκοκάστελλο την εποχή των Τούρκων

"Επί τουρκοκρατίας το Φραγκοκάστελλο συνέχισε να ερειπώνεται. Στα Ορλωφικά (1770) εκεί στρατοπέδευαν τα τούρκικα στρατεύματα που πολεμούσαν ενάντια στους επαναστατημένους Σφακιανούς. Σ’ αυτό το φρούριο παραδόθηκε ο αρχηγός της επανάστασης αυτής μετά την αποτυχία της, ο Ιωάννης Βλάχος ή Δασκαλογιάννης, που γδάρθηκε ζωντανός στο Ηράκλειο για παραδειγματισμό.

Το 1828 νέα αναζωπύρωση της επανάστασης στην Κρήτη ενάντια στον τουρκικό ζυγό φέρνει στο Φραγκοκάστελλο τον βορειοηπειρώτη Χατζή Μιχάλη Νταλιάνη όπου και οχυρώνεται.

Η απόφαση να εγκαταλείψουν την γνώριμη γι’ αυτούς πολεμική τακτική του κλεφτοπολέμου και να αντιταχθούν στον πολλαπλάσιο τακτικό τουρκικό στρατό στον επίπεδο κάμπο, στάθηκε ευνοϊκή για τους Τούρκους του Μουσταφά Ναϊλή πασά, διοικητή της Κρήτης. 600 Ελληνες αντιμετώπισαν 8000 Τούρκους για μια βδομάδα. Ο Χατζή Μιχάλης Νταλιάνης σκοτώθηκε, όπως και 338 από τους υπερασπιστές του κάστρου. Οι υπόλοιποι συνθηκολόγησαν με τους Τούρκους, τους παρέδωσαν το κάστρο και έφυγαν. Ο Μουσταφά πασάς, ανατίναξε το ερειπωμένο φρούριο για να μην χρησιμοποιηθεί ξανά ως οχυρό επαναστατών.

Αργότερα, όμως, στη διάρκεια της μεγάλης Κρητικής επανάστασης (1866-1869) αναγκάστηκε να το ανακατασκευάσει για τον καλύτερο έλεγχο του νησιού.

Το Φραγκοκάστελλο έπεσε σε αχρηστία μετά την απελευθέρωση της Κρήτης και σήμερα στέκει για να θυμίζει την αιματοβαμμένη ιστορία του, που αναβιώνει κάθε χρόνο μέσα από το θρύλο των φαντασμάτων που το στοιχειώνουν, τους περίφημους Δροσουλίτες."


"Κάθε χρόνο στα τέλη του Μάη, με την πρωινή δροσιά εμφανίζονται οι «Δροσουλίτες», τα φαντάσματα των νεκρών πολεμιστών του Χατζή Μιχάλη Νταλιάνη που υπερασπίστηκαν το κάστρο Φραγκοκάστελλο από τους Τούρκους."


"Εξακόσια παλικάρια πολέμησαν ενάντια σε 8.000 τούρκους. Αντεξαν περισσότερο από μια βδομάδα αλλά στο τέλος χάθηκαν οι 335 από αυτούς, μαζί κι ο αρχηγός τους. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν 800 στρατιώτες.

Οπως λέει ο θρύλος, τα κορμιά των πολεμιστών του Νταλιάνη έμειναν άταφα, ώσπου δυνατός άνεμος φύσηξε κι έφερε την άμμο από τούς αμμόλοφους της παραλίας "Ορθή Αμμος" και τα σκέπασε.

Τις τελευταίες μέρες του Μαίου και τις πρώτες του Ιουνίου, ανθρωπόμορφες σκιές εμφανίζονται να προχωράνε ό ένας πίσω από τον άλλο για 10 λεπτά περίπου την ανατολή του ήλιου, μόνο με άπνοια και αυξημένη υγρασία στην ατμόσφαιρα. Προχωρούν αργά προς το κάστρο και χάνονται στη θάλασσα."


Δροσουλίτες, επιστημονική εξήγηση

"Πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν δει τις σκιές από τους Δροσουλίτες και, σύμφωνα με μια ερμηνεία, πρόκειται για αντικατοπτρισμό που οφείλεται στη διάθλαση των ηλιακών ακτίνων στο νέφος της πρωινής δροσιάς. Οι κάτοικοι του Φραγκοκάστελλου είχαν κάνει την παρατηρηση αυτή, ότι δηλαδή τα "φαντάσματα" εμφανίζονται μόνο πολύ νωρίς το πρωί με την δροσιά, γι αυτό και τους έδωσαν το όνομα "Δροσουλίτες". Οι Δροσουλίτες είναι άκακα φαντάσματα που δεν πείραξαν ποτέ κανένα."


Δροσουλίτες, εμφανίσεις

"Λέγεται ότι το 1890 Τούρκοι στρατιώτες που βρίσκονταν στο Φραγκοκάστελλο, έφυγαν πανικόβλητοι όταν αντίκρυσαν τους Δροσουλίτες. Πολλά χρόνια αργότερα, όταν οι Γερμανοί είχαν καταλάβει την Κρήτη, ένα στρατιωτικό απόσπασμα είδε τα φαντάσματα, νόμισε ότι ήταν αντάρτες και άρχισαν να πυροβολούν εναντίον τους. Φυσικά δεν πηγώθηκε κανείς, παρά μόνο η αξιοπρέπεια των Γερμανών στρατιωτών.

Οι σκιές δεν εμφανίζονται κάθε χρονιά, αλλά μπορεί να περάσουν αρκετά χρόνια χωρίς καμιά εμφάνιση. Επίσης δεν έχουν φωτογραφηθεί ή βιντεοσκοπηθεί ποτέ."
πηγή κειμένου απο  http://www.explorecrete.com/


Πάντως, το Φραγκοκάστελλο, το επισκέφτηκα πρίν χρόνια..
ξεκινούσα νύχτα ακόμη για να φτάσω στον τόπο..
η ομορφιά που είδα, με κάλυψε ακόμη κι αν δέν κατάφερα να συναντήσω τους Δροσουλίτες..


κάποιες φορές, το ταξίδι μετράει..


η μόνη μαρτυρία που είχα, ήταν ενός ντόπιου που μου διηγήθηκε οτι στην κατοχή, το κάστρο ήταν υπο την εποπτεία των Γερμανών..
κάποια μέρα ξημερώματα, είδαν μέσα απο την θάλασσα ένα πάνοπλο καράβι..
τότε έδωσαν συναγερμό και άρχισαν να πυροβολούν πανικόβλητοι..
μετά απο κάμποση ώρα, αντιλήφθηκαν οτι ήταν σκιές μέσα στην καταχνιά απο την θάλασσα..

και να κλείσουμε με ένα ωραίο τραγούδι απο τον Χρύσανθο και μιά μαντινάδα....


«.....Μ΄ ακόμη και το σήμερο, στις δεκαφτά του Μάη

ούλο τα΄ ασκέρι φαίνεται με τον Χατζημιχάλη.

Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγοντ΄ οι μπουρμπάδες.

Φωνές και αλογοπεταλιές στου Καστελλιού τσι μπάντες.

Ούλ΄ οι γιαλαφρόστρατοι, θωρούν τσι και τρομάζουν,

μα κείνοι Θεός σχωρέσει των, κανένα δεν πειράζουν.....

αραγες κι είντα θέλουσι κι είντα μασέ θυμίζουν;

Αυτούς που σφάχτηκαν εκειά και τα βουνά ραϊζουν.....»

η μαντινάδα -και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες- απο εδώ..

πάντως έχω καιρό να πάω και ελπίζω να τα φέρει η τύχη να το ξανακάνω το ταξίδι..

προσεχώς θα ανεβεί θέμα με φωτογραφίες απο το παρακείμενο εκκλησάκι με τα περίεργα ψηφιδωτά..

πηγή ΟΜΑΔΑ ΣΕΙΡΙΟΣ

12 σχόλια:

palalos είπε...

επισκευτικα το μερος πριν 3 χρονια , πολυ ιδιαιτερη εμπειρια...πολυ ομορφα και σημαντικα οσα γραφεις. Δυστυχως δεν θα ξεχασω τοτε, ελπιζω να εχει διορθωθει (αν και στο ελλαντα ζουμε) η κατασταση σκουπιδοτοπου σε πολλα σημεια του καστρου...ειναι ντροπη μεσα στον χωρο αυτο να βλεπεις κοπρανα, μπουκαλια και καθε λογης σκουπιδι...ειναι κριμα αλλα και χαρακτηριστικο του πολιτισμου του συγχρονου ελληνα....

~reflection~ είπε...

Υποκλινομαι....

Υπεροχο θέμα..

Νομίζω ότι το επόμενο θα αφορά τις νεράιδες της Κρήτης, που δεν είναι φαντάσματα που στοιχειώνουν παλατια, μα είναι αυτες που κρατούν ζωντανές τις μνημες των Δροσουλιτών ....

τα φιλιά μου.....

Ευρύνοος είπε...

Παλαλός

περίμενα να σχολιάσεις το τραγούδι του αηδονιού-Χρύσανθου..
(για σένα το έβαλα άλλωστε)..

κι εγώ το επισκέφτηκα πρίν αρκετά χρόνια και επι 4 μέρες-ξημερώματα, πήγαινα να δώ το φαινόμενο..

η κατάντια των σκουπιδιών είναι μάστιγα, ειδικά σε τέτοιους χώρους με βαριά ιστορία..

άστα..

Ευρύνοος είπε...

Κάκια

είναι φανταστικό θέμα είναι αλήθεια..
φανταστικό, είτε έτσι είτε αλλιώς :)

τις νεράιδες της Κρήτης;
χμ..

ασπασμοί :)

zoyzoy είπε...

Πολύ όμορφο θέμα!
Δυστυχώς δεν κατάφερα να το επισκεφτώ μα είναι μέσα στα άμεσα σχέδιά μου!
Αυτοί οι χώροι που τους συνοδεύουν τέτοιοι μύθοι με μαγεύουν!

Υπέροχο και το τραγούδι!!

Φιλιά θαλασσινά και καλή εβδομάδα!

Ευρύνοος είπε...

zoyzoy

πρέπει να πάς..
θα δείς και θα καταλάβεις..

και μάλιστα πρέπει να πάς ξημέρωμα, μήπως και σταθείς τυχερή..

και ποιος δέν γοητεύεται με τέτοια ατμόσφαιρα και μυστήριο!!

το τραγούδι είναι σπάνιο..
και η φωνή-αηδόνι!!

ασπασμοί και καλή εβδομάδα :)

Greek Rose είπε...

Ευρύνοε άλλη μια φορά μας χάρισες μια εκπληκτική ανάρτηση με υπέροχες φωτογραφίες!
Είναι πολύ ενδιαφέρον να περπατάς σε μια υπέροχη φύση και να σου ξεπετάγονται αν είσαι τυχερός οι Δροσουλίτες
Καλησπέρα:)

xristin είπε...

Φανταστικές φωτογραφίες σε πολύ προσεγμένη ανάρτηση.
Τι όμορφος μύθος και αυτός.
Να είσαι καλά.

palalos είπε...

τον Χρυσανθo δεν τον σχολίασα διότι δεν με εξεπληξε που βρικες το βιντεο αυτο...ομαδα Σειριος αμ, θα το εβρισκες σιγουρα το σχετικο του θεματος~~~~ευγε Ευρυνοε! αηδονι μοναδικο ο Χρυσανθος!

Ευρύνοος είπε...

Greek Rose

αλήθεια είναι πολύ όμορφο μέρος και ειδικά τις ώρες που πήγαινα, ήταν τέλεια για ενδοσκόπηση και αναζήτηση..

καλησπέρα :)

Ευρύνοος είπε...

xristin

καλώς ήλθες..

έχουμε πολλούς τέτοιους "μύθους" και προσεχώς θα δημοσιευτεί μία αποκαλυπτική περιπέτεια..

σ'ευχαριστούμε, να είσαι καλά :)

Ευρύνοος είπε...

Παλαλός

ήθελα να σε πειράξω.. :)

να είσαι καλά φίλε μου..

υγ: τα ρακόμελα σε περιμένουν !

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, προχωράμε βαθιά στην τρύπα..
πόσο μέσα θα φτάσουμε, κανείς δέν ξέρει..
σε κάθε τρύπα της Γαίας, της πραγματικότητας, της ανθρώπινης νόησης, της σκέψης και του Σύμπαντος, με το βλέμμα απελευθερωμένο απο κείνα που περιμένει κανείς να δεί..
Διότι, κείνα που δέν περιμένει να δεί κανείς, παρουσιάζονται μονάχα όταν ξεχάσει πως κοιτάζουν και θυμηθεί πώς βλέπουν..

Ευρύνοος
για την ομάδα Σείριος

βολτα στο Συμπαν (υψηλη αναλυση και πληρης οθονη απαραιτητα)